Ανθρω-ποια ???

Από την οικονομική κρίση φτάσαμε ορίστε στην απόλυτη εξαθλίωση. Πονάει η καρδιά μου στη σκέψη ότι  άνθρωποι , ίσοι και ίδιοι με μας ζουν στους δρόμους με τα παιδιά τους , μέσα στο κρύο, χωρίς ένα πιάτο  ζεστό φαγητό, χωρίς καθαρά ρούχα, χωρίς ζεστασιά. Δεδομένα αυτά για μας, βέβαια, μάθαμε να τα θεωρούμε όλα δεδομένα. Αυτό είναι το κακό με τον άνθρωπο. Ζητάει, ζητάει και δεν σκέφτεται ούτε μια στιγμή πως αυτά που έχει του φτάνουν και του περισσεύουν. Ποτέ δεν σκέφτεται ότι και τα πιο απλά πράγματα δεν είναι δεδομένα και ότι μια μέρα μπορεί να χαθούν. Γι΄ αυτό άλλωστε και είναι αχάριστος και δεν εκτιμά. Έτσι γεννήθηκε ο άνθρωπος, αχάριστος. Και μόνο όταν κάτι του συμβεί, μόνο τότε θα σκεφτεί λογικά, με μέτρο. Όμως, όταν ακριβώς δίπλα του πεθαίνουν για τα πιο απλά πράγματα που εκείνος έχει, δεν του καίγεται καρφί, ούτε το κεφάλι δεν γυρνά. Και εγωιστής. Δεν έχει μάθει να μοιράζεται, να συμπονά.  Ευτυχώς υπάρχει βέβαια κάπου γύρω μας κι εκείνος που συμπαραστέκεται, που θα δώσει, θα χαρίσει και θα βοηθήσει τον συνάνθρωπο. Ναι, αυτόν τον άνθρωπο χρειάζεται η κοινωνία τώρα για να γιατρευτεί απ΄τις πληγές. Γίνε κι εσύ αυτός ο άλλος, που έχει καρδιά και νου υγιή και σκέφτεται το καλό όλων και δεν κλείνει τα μάτια και τα αυτιά του κάθε φορά που μπροστά του άνθρωποι πεθαίνουν, αρρωσταίνουν από την πείνα, το κρύο, από κακοποίηση, από οτιδήποτε. Παρέσυρε μαζί σου και άλλους , ό,τι προσφέρεις , είναι ένα μικρό λιθαράκι και συμβάλλεις αποτελεσματικά με τον τρόπο σου κι ας μην το ξέρεις, θα το μάθεις όταν έρθει η στιγμή!

Βοήθησε τους γύρω σου μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να βρεθείς στην ίδια δύσκολη θέση φίλε μου!