Χτυπάει το ξυπνητήρι. Με δυσκολία ανοίγεις τα μάτια σου. Τελικά σηκώνεσαι απ΄ το κρεβάτι. Κι αυτό με δυσκολία. Πηγαίνεις στη δουλειά, μιλάς με τους ίδιους ανθρώπους, κάνεις τα ίδια πράγματα που έκανες και χθες κι επιστρέφεις στο σπίτι. Άλλοτε ευχαριστημένος που πήγε σχετικά καλά η μέρα σου κι άλλοτε εντελώς κομματιασμένος που όλα πήγαν στραβά. Δεδομένη καθημερινότητα. Κι εδώ θα σε διακόψω που σκέφτεσαι πόσο ανιαρή έχει γίνει η ζωή σου. Ξέρεις γιατί ;
Γιατί δεν δίνεις αξία στα μικρά ωραία πράγματα που συμβαίνουν μέσα στα ίδια, τα κοινά, τα δεδομένα. Γιατί μέχρι και τα συναισθήματα τα ταξινομούμε σε κουτάκια και χρησιμοποιούμε κάθε μέρα τα ίδια. Δεδομένα και τα αισθήματα. Δοκίμασε μια φορά αντί να θυμώσεις να πεις ''δε πειράζει'' και να ρίξεις ένα χαμόγελο. Όλη η στιγμή θ΄ αλλάξει, το κλίμα θα ελαφρύνει αμέσως. Δοκίμασε να μιλήσεις με τους ανθρώπους που εκτιμάς περισσότερο και που σου δίνουν θετική ενέργεια και προσπέρασε τους κακοπροαίρετους. Άκουσέ τους, πάρε τα μαθηματά σου και προχώρα παρακάτω. Σε κάθε σου κακή μέρα μη το βάζεις κάτω. Αντί να απογοητεύεσαι και να πιστεύεις ότι ''πληρώνεις αμαρτίες'' σε κάθε αποτυχία, πείσμωνε. Σήκω και ξεκίνα απ΄ την αρχή. Εξάλλου και ποιος δεν κάνει λάθη.
Κι εκφράσου επιτέλους για όσα νιώθεις. Μίλα γι΄ αυτά που σκέφτεσαι. Θα δεις ότι η καθημερινότητα θα αλλάξει ύφος, τόνο, ένταση. Θα ξυπνάς το πρωί και θα εκτιμάς που έχεις μια δουλειά να ασχοληθείς, δυο-τρεις φίλους να μιλήσεις, την υγεία σου να περπατάς και να χαμογελάς.
Και κάτι άλλο σκέψου:
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τα έχουν, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να γελάσουν και δεν μπορούν.
Γιατί αυτό που είναι δεδομένο για σένα σήμερα, για τα μάτια άλλων ανθρώπων είναι ζητούμενο. Και αναγκαίο μάλιστα.
❤️
ΑπάντησηΔιαγραφήthank you <3
Διαγραφή