Σήμερα αποφάσισα να σας αποκαλύψω μερικά πράγματα για μένα. Κι αυτό επειδή πιστεύω πως πολύς κόσμος βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με τη δική μου. Λοιπόν φίλοι μου, εγώ είμαι τελειόφοιτη φοιτήτρια και βαθιά προβληματισμένη για τη ζωή από εδώ κι ύστερα, δεδομένης της υπάρχουσας κατάστασης γενικότερα στην Ελλάδα και ειδικά στον τόπο μου. Ένας τόπος, μια κωμόπολη θεωρητικά που κάποτε είχε ζωή και τώρα για ανεξήγητους λόγους ή μπορεί και ευνόητους σιγά σιγά ερημώνει. Και οι νέοι είναι πολλοί εκεί απλά δεν ενεργοποιούνται και ούτε κι αυτό μπορώ να το εξηγήσω. Αυτό που σίγουρα γνωρίζω και βλέπω ''ιδίοις όμμασι '' (γιατί είμαστε και φιλόλογοι, αυτό πού το πάτε!) είναι ότι ένας τέτοιου είδους τόπος δεν έχει τίποτε να μου προσφέρει επαγγελματικά, οι θέσεις λιγοστές, οι ευκαιρίες μηδαμινές και καμία εξέλιξη. Οπότε και δυσκολεύομαι να πω ότι θα ήθελα να επιστρέψω. Βεβαίως, και είμαι στην ιδανική ηλικία για να ζήσω μια ζωή ''ζωντανή'', με εμπειρίες, να ανοίξω τα φτερά μου, να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Έτσι λοιπόν στο χέρι μου είναι να επιλέξω. Φτιάχνω μια νέα ζωή κάπου που θα μου προσφέρει τη δυνατότητα να διατηρήσω την ζωντάνια μου και να παρατείνω την νεότητά μου,ούσα δημιουργική?? Ή μένω στον τόπο μου γνωρίζοντας τη ζωή εκεί και παλεύω να μην γεράσω πριν την ώρα μου (αλήθεια λεω, έτσι είναι τα πράγματα δυστυχώς !)??
Έχω ήδη επιλέξει όμως και χαίρομαι ιδιαίτερα που με στηρίζουν όσοι αγαπώ. Γιατί φίλοι μου μην ξεχνάτε ότι το στήριγμά σας είναι η οικογένειά σας. Κάθε σας νέα αρχή και επιλογή για να πετύχει πρέπει να έχετε την πίστη και την εύνοια των δικών σας ανθρώπων. Αυτό μας κάνει πιο δυνατούς και αισιόδοξους. Και κάθε εμπόδιο ξεπερνιέται και αντιμετωπίζεται χάρη στην αγάπη και την αλληλοβοήθεια.
Εσείς τί επιλέγετε?
Φίλη μου γεια σου... Τίθεται ένας σοβαρός προβληματισμός προς όλους τους νέους που τώρα ετοιμάζουν να ανοίξουν τα φτερά τους...Οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σε μικρές και κλειστές κοινωνίες όπου τα πράγματα εκεί είναι ακόμα πιο δύσκολα και οι ευκαιρίες για εργασία ανύπαρκτες.. Οπότε η λύση είναι μία ,δηλαδή να κατευθυνθούμε σε άλλες πόλεις που ίσως εκεί να υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον... Βέβαια, ας μην ξεχνάμε και αυτούς που επιστρέφουν πίσω γεμάτη ζωή και ενέργεια , γεμάτοι όρεξη για να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα και να βρουν μια λύση... όποια απόφαση και αν πάρεις θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό να έχεις στήριξη και αγάπη από τα πρόσωπα που αγαπάς ώστε να αντλείς και εσύ δύναμη... Όταν πιστεύεις σε κάτι ,στο τέλος γίνεται... Ας πιστέψουμε στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας για να βγούμε δυνατοί σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, μερικοί από εμάς αναγκάζονται να επιστρέψουν γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να χάνουμε το κουράγιο μας και την επιμονή μας. Ψάχνοντας,προσπαθώντας πάντα καταφέρνουμε αυτό που στοχεύουμε!! Και είναι σημαντικό να κάνουμε εμείς τις επιλογές μας και να ζούμε τη ζωή μας όπως την θέλουμε εμείς και όχι οι άλλοι για εμάς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Άννα!Το συγκεκριμένο σου θέμα με ενδιαφέρει πολύ, καθώς ως τεταρτοετής τελειόφοιτη φοιτήτρια σκέφτηκα πολλές φορές τί θα κάνω από εδώ και πέρα, τόσο επαγγελματικά, όσο και και στην ζωή μου γενικότερα. Τα πράγματα σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας είναι, ως γνωστόν, πολύ δύσκολα. Αυτό που έχει σημασία είναι να ακολουθήσει ο καθένας όποιο δρόμο θεωρεί καλύτερο για τον εαυτό του και να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Και φυσικά είναι πολυ σημαντικό να έχει την κατάλληλη στήριξη, όπως είπες κι εσύ. Ας έχουμε εμπιστοσύνη στην ζωή, και ακόμη κι αν γυρίσουμε στον τόπο μας (μικρό ή μεγάλο) ας σκεφτόμαστε θετικά!Με χαμόγελο και θέληση όλα είναι δυνατά! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που μετράει είναι η θέληση και η έλλειψη φόβου. Όταν έχεις αυτοπεποίθηση και πίστη στις δυνάμεις σου μπορείς να καταφέρεις για τη ζωή σου το καλύτερο. Ελπίζω το μέλλον που θα χαράξουμε να είναι ευοίωνο και ευτυχισμένο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή