Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Το αίσθημα της αχαριστίας του ανθρώπου.

Φίλοι μου σήμερα θα μιλήσουμε για μια ιδιότητα γιατί πώς αλλιώς να τη χαρακτηρίσω που πολλοί άνθρωποι διαθέτουν και με μεγάλη λύπη το εκφράζω. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την ''ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ''. Λοιπόν, μεγαλώνοντας ολοένα και ευκολότερα μπορώ να διακρίνω πόσο αχάριστοι είναι τελικά οι άνθρωποι. Δεν ήμουν ποτέ της άποψης '' ό,τι δίνεις, παίρνεις'' αλλά ίσως πρέπει να αλλάξουν μερικά πράγματα στη ζωή μας για τη δική μας ψυχική ηρεμία και δικαίωση. Γιατί άλλο να μην σου επιστρέφει κανείς όσα του δίνεις γιατί  φυσικά δεν επιδιώκεις αυτό όταν προσφέρεις. Όταν προσφέρεις είτε υλικά αλλά πολύ περισσότερο πνευματικά και ψυχικά  το κάνεις με την καρδιά σου. Δεν περιμένεις ανταλλάγματα ούτε να σου επιστραφούν όσα έδωσες στο 100%. Ωστόσο, το χειρότερο για μένα δεν είναι το ''λαβείν'' αλλά το να μην σε υπολογίζουν καθόλου, να μην σε εκτιμούν στο ελάχιστο. Να σε ξεχνούν και να σε περιθωριοποιούν χωρίς να μπουν στη διαδικασία να σκεφτούν τί αξίζεις και χωρίς να κάνουν την αυτοκριτική τους. Τέτοια άτομα, εγωιστικά όντα, γίνονται αχάριστα. Άτομα που σκέφτονται τον εαυτό τους, το πώς θα περνούν καλά και τίποτα πιο βαθύ πέρα απ΄ αυτά.
Νομίζω φίλοι μου η αχαριστία είναι το ίδιο άσχημη  και για εκείνον που την εκδηλώνει γιατί ίσως και άθελά του χάσει άτομα σημαντικά από τη ζωή του και για εκείνον που τη λαμβάνει και αισθάνεται μεγάλη σίγουρα απογοήτευση από άτομα που είχε υπολογίσει και είχε βάλει στην καρδιά του. Μην γίνεστε αχάριστοι. Κάντε την αυτοκριτική σας και εκτιμήστε όσο πιο νωρίς ποιος σας έχει σταθεί, τί ακριβώς ζητάτε από τους άλλους, πότε περνάτε πραγματικά όμορφα και τί πραγματικά και ουσιαστικά (ουσιαστικά όμως!όχι απλά να λέμε!)γεμίζει τη ζωή σας. Τότε ίσως επανεξετάσετε καταστάσεις και γεγονότα και θα βρείτε το νόημα αυτού εδώ του άρθρου!
Μέχρι τότε... τα ξαναλέμε!!

Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Αγαπημένα μου σκυλάκια...

Η σημερινή ημέρα, με έκανε να σκεφτώ πόσο πολύ αγαπώ και πόσο χαρούμενη με κάνει η παρουσία του σκυλάκου μου του Τόμπι. Για όσους δεν γνωρίζετε, σήμερα η μέρα αφιερώνεται στα αδέσποτα ζώα. Αυτά που οι ανεύθυνοι αφήνουν και πετούν στους δρόμους και τα σκουπίδια.
Γι΄ αυτό πριν αποφασίσετε να αποκτήσετε ένα σκυλάκι πρέπει να είστε σίγουροι για το πόσο πολύ το θέλετε και πόσο χρόνο είστε διατεθειμένοι να αφιερώσετε μεγαλώνοντάς το και μαθαίνοντάς του πώς να συμπεριφέρεται ώστε να μην ταλαιπωρείστε κι εσείς κι εκείνο.
Μην τα διαχωρίζετε απ΄ τους ανθρώπους.Δεν είναι παιχνίδια, που όταν τα βαριέσαι τα πετάς, ούτε αξεσουάρ που επιτάσσει η μόδα. Και δεν μπορώ να κατανοήσω την λογική ορισμένων να αναλαμβάνουν μια τέτοια ευθύνη και στα δύσκολα να τα παρατούν χωρίς να σκεφτούν και να νοιάζονται για τις συνέπειες. Κι ακόμη πιο πολύ με εξοργίζει η απόφαση μερικών να ζευγαρώνουν τα σκυλάκια απλά για να πουλήσουν  ή για να καταλήξουν στα σκουπίδια.
Εγώ θα σε παροτρύνω φυσικά να αποκτήσεις ένα σκυλάκι, να δώσεις σπίτι σ΄ ένα τέτοιο ζώο με μία προϋπόθεση : Να είσαι συνειδητοποιημένος και έτοιμος να το φροντίσεις και να του δώσεις όλη σου την αγάπη και την προσοχή . Και πίστεψέ με και μιλώ εκ πείρας αυτά που θα σου προσφέρει καθημερινά θα είναι πολλά περισσότερα απ΄ όσα δίνουν οι άνθρωποι σε σένα. Όχι μόνο εκτιμά αλλά δεν περιμένει από εσένα για να σου δώσει, υπάρχει ανιδιοτέλεια κάτι που λείπει από τον δικό μας κόσμο.
Εγώ προσωπικά δεν θα άλλαζα για τίποτα τις στιγμές που περνώ κάθε μέρα με τον σκυλάκο μου, τις αγκαλιές που παίρνω, το ότι σε όλα είναι πάντα δίπλα μου. Κι έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να καταλαβαίνει οτιδήποτε του πω χωρίς εντολές και υπάρχει η τέλεια επικοινωνία. Είναι μια αξία ανεκτίμητη να τον έχω μαζί μου. Και όχι απλά αυτή η σχέση μου θεραπεύει την ψυχή αλλά μου προσφέρει τις πιο όμορφες και χαρούμενες στιγμές της ζωής μου.
Αγαπήστε τα και θα με θυμηθείτε, αξίζουν πολλά περισσότερα από τα ανθρώπινα αν θέλετε έτσι να λέγονται όντα.